Retoryka pytań w dyskursie sądowym
DOI:
https://doi.org/10.17380/rr2015.3.1Abstrakt
Artykuł podejmuje temat retoryki pytań w toku przesłuchiwania świadków na sali sądowej w kontekście polskiego prawodawstwa i praktyki postępowania sądowego. W szczególności przedmiotem analizy jest zastosowanie zabiegów retorycznych, za pomocą których pytania mają mieć walor perswazyjny, a nie tylko informacyjny. Takie pytania ze strony przesłuchującego mają np. zasugerować treści, które potwierdzałyby jego tezę.
Bibliografia
Arntzen, F. 1989. Psychologia zeznań świadków. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Arystoteles. Retoryka. Retoryka dla Aleksandra. Poetyka. [przekład] H. Podbielski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014.
Augustynek, A. 2008. Sugestia, manipulacja, hipnoza. Warszawa: Difin.
Burtt, H.E. 1965. Psychologia stosowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Cioch P., Studzińska S. 2014. Postępowanie cywilne. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Gruza, E. 2009. Psychologia sądowa dla prawników. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
Gutekunst, W. 1974. Kryminalistyka. Zarys systematycznego wykładu. Warszawa: Wydawnictwa Prawnicze PWN.
Hock, R.R. 2003. 40 prac badawczych, które zmieniły oblicze psychologii. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Horoszowski, P. 1958. Kryminalistyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jabłońska-Bonca, J. 2002. Prawnik a sztuka negocjacji i retoryki. Warszawa: LexisNexis.
Korolko, M. 1990. Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Wiedza Powszechna.
Lewandowski, S. 2013. Retoryczne i logiczne podstawy argumentacji prawniczej. Warszawa: LexisNexis.
Lichański, J.Z. 2000. Retoryka. Od renesansu do współczesności – tradycja i innowacja. Warszawa: DiG.
Loftus, E.F. 1996. Eyewitness testimony. Harvard University Press.
Lubelski M.J, Stanik J.M., Tyszkiewicz L. 1986. Wybrane zagadnienia psychologii dla prawników. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze PWN.
Makarowski, R. 2006. Manipulacje w postępowaniu karnym. Kraków: Oficyna wydawnicza „Impuls”.
Marszał K. 1992. Proces karny. Katowice: Wydawnictwo Volumen.
Morley, I. 2014. Adwokat Diabła. Krótki traktat o tym, jak być naprawdę dobrym w sądzie. Warszawa: Kancelaria Radcy Prawnego Piotr Staroń.
Niesiołowski J., Zeidler K. 2011. Granice retoryki i erystyki z perspektywy kodeksów etyki zawodowej adwokata i radcy prawnego [w:] H. Izdebski i P. Skuczyński (red.). Etyka prawnicza. Stanowiska i perspektywy 2. Warszawa: LexisNexis.
Panasiuk, J. 2013. „Anatomia mówienia”. Na wokandzie, nr 4.
Rusinek M., Załazińska A. 2010. Retoryka podręczna, czyli jak wnikliwie słuchać i przekonująco mówić. Kraków: Znak.
Ruszer, A. 2008. Mowa sądowa jako retoryczny gatunek tekstu. Praca doktorska. Archiwum UJ, Dokt. 2008/101.
Rybiński P. i Zeidler K. (red.). 2010. Leksykon retoryki prawniczej. 100 podstawowych pojęć, Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Stefaniak, A. 1974. Erystyka i retoryka (poradnik zawodowy dla stosujących prawo). Lublin: Studium organizacji pracy.
Wasilewski, J. 2014. Czarne dziury w komunikacji prawników [w:] J. Bralczyk et al., Wymowa prawnicza. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Wróblewski, B. 1948. Język prawny a prawniczy. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.
Zajadło, J. 2007. Leksykon współczesnej teorii i fi lozofi i prawa. 100 podstawowych pojęć. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Zeidler K. 2008. „Metoda sokratyczna, czyli sposób erystyczny siódmy”. Edukacja Prawnicza, nr 6 (99).
Ziomek, J. 2000. Retoryka opisowa. Wrocław: Ossolineum.
Pobrania
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Artykuły publikowane są na lincencji CC BY 4.0. Treść licencji jest dostępna tutaj: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
Artykuły opublikowane na licencji CC-BY (wersje postprint) mogą być udostępniane przez autorów każdemu, na dowolnej platformie lub za pośrednictwem dowolnego kanału komunikacyjnego pod warunkiem, że zostały przypisane do Res Rhetorica jako pierwotnego wydawcy.