Amplifikacja retoryczna w argumentacji z zakresu gender studies w polskiej komunikacji politycznej

Autor

  • Ewelina Woźniak-Wrzesińska Uniwersytet Justusa Liebiga w Giessen

DOI:

https://doi.org/10.29107/rr2022.4.7

Słowa kluczowe:

gender studies, terminy naukowe, amplifikacja, emotywność, komunikacja polityczna

Abstrakt

Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób amplifikacja retoryczna wpływa na dyskurs, nadając terminom naukowym wydźwięk emocjonalny. Przedmiotem studium jest polski dyskurs genderowy w jego wariancie politycznym. Artykuł składa się z pięciu części. Po zdefiniowaniu w części wstępnej pojęć gender i dyskurs, zwrócono uwagę na narzędzia amplifikacji retorycznej. Materiał badawczy – polskojęzyczne teksty internetowe prezentujące różne stanowiska w debacie na temat płci – przeanalizowany został pod kątem typologii używanych mechanizmów amplifikacji.

Bibliografia

Abriszewski, Krzysztof. 2013. Kulturowe funkcje filozofowania. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Anusiewicz, Janusz i Siciński, Bogdan (red.). 1994. Język polityki a współczesna kultura polityczna. Wrocław: Wydawnictwo Towarzystwa Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej.

Barłowska, Maria. 2006. „Niebiański punkt odniesienia: o niezawodnych sposobach amplifikacji” W Poezja i astronomia, red. Bogdan Burdziej i Grażyna Halkiewicz-Sojak. 101-116. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Barłowska, Maria. 2008. „Amplifikacja retoryczna” W Retoryka, red. Maria Barłowska, Agnieszka Budzyńska-Daca, Piotr Wilczek. 98-115. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Borkowski, Igor. 2003. Świt wolnego słowa. Język propagandy politycznej 1981-1995. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Bralczyk, Jerzy. 1976. O języku polskiej propagandy politycznej lat siedemdziesiątych. Warszawa: Wydawnictwo Trio.

Bralczyk, Jerzy. 2003a. O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Warszawa: Wydawnictwo Trio.

Bralczyk, Jerzy. 2003b. „Perswazja w tekstach politycznych – wprowadzenie do dyskusji” W Język perswazji publicznej, red. Katarzyna Mosiołek-Kłosińska, Tadeusz Zgółka. 105-108. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Czachur, Waldemar. 2011. „Dyskursywny obraz świata. Kilka refleksji”. Text und Diskurs 4: 79-99.

Czyżewski, Marek. 2010. „Wprowadzenie” W Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, red. Marek, Czyżewski i in. 15-48. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Duda, Maciej. 2016. Dogmat płci. Polska wojna z gender. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe KATEDRA.

Głowiński, Michał. 1990. Nowomowa po polsku. Warszawa: Wydawnictwo PEN.

Jäger, Siegfried. 2001. Kritische Diskursanalyse. Eine Einführung. Duisburg: Duisburger Institut für Sprach- und Sozialforschung.

Jedlikowska, Dorota. 2014. „Dyskurs naukowy – perspektywa socjologiczna” W Słowo we współczesnych dyskursach, red. Katarzyna Jachimowska, Barbara Kudra, Ewa Szkudlarek-Śmiechowicz, 119-128.Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Karpiński, Jakub. 1986. Mowa do ludu. Szkice o język polityki. Warszawa: Wydawnictwo Grup Oporu Solidarni.

Karamańska, Marta. 2007. Słownictwo polityczne Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej w latach1926-1939. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej.

Kamińska-Szmaj, Irena. 1994. Judzi, zohydza, ze czci odziera: język propagandy politycznej w prasie 1919-1923. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej.

Kamińska-Szmaj, Irena. 2001. Słowa na wolności. Język polityki po 1989 roku. Wypowiedzi, dowcip polityczny, słownik inwektyw. Wrocław: Wydawnictwo Europa.

Kamińska-Szmaj, Irena. 2007. Agresja językowa w życiu publicznym. Leksykon inwektyw politycznych 1918-2000. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Kamińska-Szmaj, Irena. 2017. Język polskiej lewicy. Od Wielkiego Proletariatu do końca PRL. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Kłosińska, Katarzyna. 2013. Etyczny i pragmatyczny. Polskie dyskursy polityczne po 1989 roku. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.

Latour, Bruno. 2013. Nadzieja Pandory. Eseje o rzeczywistości w studiach nad nauką. Przeł. Krzysztof Abriszewski. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Modrzejewska, Ewa. 2012. „Retoryczna strategia sporu politycznego w perspektywie framingu na podstawie dzienników opinii z lat 2005–2009” W Między znaczeniem a działaniem. Retoryka i władza, red. Agnieszka Kampka. 153-170. Warszawa: Wydawnictwo SGGW.

Rudaś-Grodzka Monika i in. (red.). 2014. Encyklopedia Gender. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.

Nowak, Tomasz Ł. 2020. Język ukrycia. Zapisany socjolekt gejów. Kraków: Universitas.

Nowak, Andrzej W., Abriszewski, Krzysztof i Wróblewski Michał. 2016. Czyje lęki? Czyja nauka? Struktury wiedzy wobec kontrowersji naukowo-społecznych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Ożóg, Kazimierz. 2004. Język w służbie polityki. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Pisarek, Walery. 1976. Język służy propagandzie. Kraków: Ośrodek Badań Prasoznawczych RSW „Prasa-Książka-Ruch”.

Pisarek, Walery. 2003. „Perswazja – jak ją widzą, jak ją piszą” W Język perswazji publicznej, red. Katarzyna Mosiołek-Kłosińska, Tadeusz Zgółka. 9-17. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Plett, Heinrich F. 2001. „Amplification” W Encyclopedia of Rhetoric, red. Thomas O. Sloane. 25-26. Oxford: Oxford University Press.

Reisgl, Martin. 2011. „Analiza retoryki politycznej”. Przeł. Danuta Przepiórowska. W Jakościowa analiza dyskursu w naukach społecznych, red. Ruth Wodak i Michał Krzyżanowski, Warszawa: Wydawnictwo WAiP.

Rodzoch-Malek, Jagoda. 2012. „W jaki sposób mówi się w polszczyźnie o homoseksualizmie i osobach homoseksualnych? Analiza leksyki na podstawie danych leksykograficznych i tekstowych” W Repozytorium Uniwersytetu Warszawskiego: https://depotuw.ceon.pl/bitstream/handle/item/204/Doktorat-J.Rodzoch-Malek.pdf?sequence=1 (dostęp 18.02.2020).

Ryczek, Wojciech. 2016. Antystrofa dialektyki. Teoria retoryczna Bartłomieja Keckermanna. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Skarżyńska, Krystyna. 2003. „Perswazja w tekstach politycznych – wprowadzenie do dyskusji” W Język perswazji publicznej, red. Katarzyna Mosiołek-Kłosińska, Tadeusz Zgółka. 109-111. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Szymanek, Krzysztof. 2005. Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Woźniak-Wrzesińska, Ewelina i Zakrzewska-Verdugo, Magdalena. 2021a. „Społeczna dyskursywizacja terminów naukowych na przykładzie wybranej nomenklatury z zakresu Gender Studies. Przypadki polski a rosyjski. Część 1”. Acta Neophilologica 23: 7-18.

Woźniak-Wrzesińska, Ewelina i Zakrzewska-Verdugo, Magdalena. 2021b. „Społeczna dyskursywizacja terminów naukowych na przykładzie wybranej nomenklatury z zakresu Gender Studies. Przypadki polski a rosyjski. Część 2”. Acta Neophilologica 24: 21-32.

Ziomek, Jerzy. 1990. Retoryka opisowa. Wrocław, Warszawa, Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-23

Jak cytować

Woźniak-Wrzesińska, Ewelina. 2022. „Amplifikacja Retoryczna W Argumentacji Z Zakresu Gender Studies W Polskiej Komunikacji Politycznej”. "Res Rhetorica" 9 (4):133-47. https://doi.org/10.29107/rr2022.4.7.