Nauczanie retoryki w szkole ponadpodstawowej – zaspokajanie potrzeb i przekraczanie oczekiwań

Autor

  • Iwona Małgorzata Pałucka-Czerniak Uniwersytet Zielonogórski

DOI:

https://doi.org/10.29107//rr2024.4.8

Słowa kluczowe:

retoryka, erystyka, edukacja, szkoła ponadpodstawowa, podręcznik

Abstrakt

W artykule przedstawiono analizę wybranych podręczników do języka polskiego dla szkół ponadpodstawowych, koncentrując się na tematach związanych z retoryką i erystyką. W 2019 roku bowiem elementy retoryki zostały oficjalnie wprowadzone do podstawy programowej tego przedmiotu. W 2024 roku pierwsi absolwenci szkół średnich, nauczani zgodnie z nową podstawą programową i korzystający ze zmodyfikowanych podręczników, rozpoczęli studia na uczelniach. Wyżej wymienioną analizę zestawiono z badaniem ankietowym przeprowadzonym wśród tej grupy studentów. Wyniki wskazują, że na ogólnym poziomie identyfikacja zjawisk retorycznych i erystycznych wzrosła. Respondenci wykazali większą znajomość treści związanych z etyką wypowiedzi, grzecznością językową i manipulacją, jednocześnie treści związane z perswazją, argumentacją były gorzej rozpoznawane. Płynie z tego wniosek, że na poziomie nauczania akademickiego wskazane byłoby, aby uzupełnić merytoryczne luki lub uogólnienia z wcześniejszych etapów edukacji, a także wzbogacić programy zajęć o praktyczny trening rozwijania umiejętności retorycznych.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Biogram autora

  • Iwona Małgorzata Pałucka-Czerniak - Uniwersytet Zielonogórski

    Od 1998 roku pracuję w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 2006 r. nadano mi tytuł doktora nauk na podstawie rozprawy doktorskiej Stosunek nadawcy do treści w strukturze zachowania językowego. Studium identyfikacji i dystansu komunikatywnego w przedmowach do współczesnych polskich książek naukowych. Badania te, wzbogacone i zmodyfikowane, opublikowałam w pracy Zmagania z dystansem. O języku przedmów do polskich publikacji naukowych. Praca stanowi studium pragmalingwistyczne gatunku przedmowy na materiale przedmów do współczesnych polskich książek naukowych. Punktem odniesienia stały się współczesne polskie koncepcje z dziedziny stylistyki i retoryki, teorii tekstu, genologii lingwistycznej oraz statystyki językoznawczej, w nawiązaniu do uznanych w Polsce teorii autorów zagranicznych.

    W 2017 r. opublikowalam rozprawę habilitacyjną pod tytułem Stabilność i wariantywność języka protokołów w Księdze cechu piwowarów krakowskich z lat 1729-1780 w ujęciu genologicznym i pragmalingwistycznym. Podstawowy cel rozprawy habilitacyjnej został zdefiniowany jako sposób rozumienia definicyjnej cechy języka, tj. jego funkcji społecznej. Wyniki badania dopełniają obraz XVIII-wiecznej polszczyzny, zwłaszcza w jego aspekcie leksykalnym i gatunkowym.

    Ze względu na profil naukowy jednostki w kręgu moich zainteresowań pozostają przede wszystkim zagadnienia pragmalingwistyczne, retoryczne i historycznojęzykowe.

    Orcid: 0000-0002-6037-7729

Bibliografia

Domagalska-Trzebuchowska, Anna. 2019. „Wypowiedzi ustne uczniów szkoły podstawowej na lekcjach języka polskiego – analiza wybranych umiejętności retorycznych w kontekście badań i praktyki edukacyjnej”. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis 285: 265-276.

Gaj, Beata. 1998. „Kultura języka z retoryką, czyli o nowej koncepcji programowej”. Nauczyciel i Szkoła 2 (5): 90-96.

Kosyra-Cieślak, Teresa. 2022. „Renesans retoryki – retoryka renesansu. O kształceniu umiejętności z zakresu retoryki w liceum i technikum”. W Retoryka – zapomniany fragment szkoły. Szkice metodyczne, red. Maria Gudro-Homicka, 128-143. Warszawa: Difin.

Lichański, Jakub Z. 2003. „O niezbędności retoryki. Nauczanie retoryki w szkole. Analiza podręczników”. W Uwieść słowem, czyli retoryka stosowana, red. Jakub Z. Lichański, 81-93, Warszawa: „DiG”.

Rypel, Agnieszka. 2008. „Retoryka w tradycji i współczesności edukacyjnej”. W Tradycja a nowoczesność, red. Ewa Woźniak, 653-662. Łódź: Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie.

Rypel, Agnieszka. 2009. „Retoryka a paradygmaty kulturowe, mity i programy w komunikacji społecznej (na przykładzie dyskursu edukacyjnego”. Forum Artis Rhetoricae 3/4: 113-143.

Rypel, Agnieszka. 2009. „Współczesny podręcznik nauczania języka polskiego – ewolucja gatunku”. Białostockie Archiwum Językowe 9: 269-280.

Rypel, Agnieszka. 2010. „Typy retorycznych strategii komunikacyjnych w wybranych podręcznikach języka polskiego”. W Aspekty komunikacji w kształceniu polonistycznym, red. Jacek Krawczyk i Renata Makarewicz, 87-98. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Rypel, Agnieszka. 2011. „Dydaktyka retoryki – retoryka w dydaktyce. O możliwościach wykorzystania retoryki w doskonaleniu procesu edukacji”. W Dydaktyka retoryki, red. Barbara Sobczak i Halina Zgółkowa, 54-60. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Rypel, Agnieszka. 2012. Ideologiczny wymiar dyskursu edukacyjnego na przykładzie podręczników języka polskiego z lat 1918-2010. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

Święcicka, Małgorzata, Peplińska, Monika. 2007. „Świadomość retoryczna studentów w kontekście nauczania retoryki”. W Perspektywy polskiej retoryki, red. Barbara Sobczak i Halina Zgółkowa, 49-59, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Wowak, Jarosław. 2022. „Retoryka i potrzeba jej kształcenia dzisiaj – retoryka to przywilej, którego musimy uczyć”. W Retoryka – zapomniany fragment szkoły. Szkice metodyczne, red. Maria Gudro-Homicka, 157-162. Warszawa: Difin.

Załęska, Maria. 2003. „Ponad poprawność: retoryka a kształcenie umiejętności twórczych)”. W Uwieść słowem, czyli retoryka stosowana, red. Jakub Z. Lichański, 27-40. Warszawa: „DiG”.

Ziomek, Jerzy. 2000. Retoryka opisowa. Warszawa: Ossolineum.

Pobrania

Opublikowane

31-12-2024

Jak cytować

Pałucka-Czerniak, Iwona Małgorzata. 2024. “Nauczanie Retoryki W Szkole Ponadpodstawowej – Zaspokajanie Potrzeb I Przekraczanie Oczekiwań”. Res Rhetorica 11 (4): 137-54. https://doi.org/10.29107//rr2024.4.8.