Retoryka rzeczy w duchu zero waste, czyli o pozbawianiu i przywracaniu wartości

Autor

  • Agnieszka Grażul-Luft Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku

DOI:

https://doi.org/10.29107/rr2022.1.2

Słowa kluczowe:

zero waste, wartościowanie, definicja retoryczna, ekologia, topos

Abstrakt

Koncepcja zero waste, rozumiana najczęściej jako idea lub styl życia polegający na ograniczeniu produkcji odpadów poprzez świadomą konsumpcję oraz takie gospodarowanie produktami, by uniknąć powstawania śmieci, może mieć wpływ na sposób postrzegania rzeczy, przedmiotów. W pierwszej części artykułu dokonano analizy funkcjonowania w polskim dyskursie ekologicznym internacjonalizmu zero waste (analiza znaczenia). W drugiej części tekstu przedstawiono sposoby postrzegania i wartościowania przedmiotów (identyfikacja toposów).

Bibliografia

Bogołębska, Barbara i Worsowicz, Monika. 2016. Retoryka i jej zastosowania. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Bralczyk, Jerzy. 2002. Nowa retoryka dziennikarska. Kraków: Universitas.

Kilgariff, Adam. 2003. Web as a corpus. Accessed July 20, 2017. https://www.kilgarriff.co.uk/Publications/2003-KilgGrefenstette-WACIntro.pdf.

Korolko, Mirosław. 1990. Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Korolko, Mirosław. 2001. Retoryka i erystyka dla prawników. Warszawa: Wydawnictwa Prawnicze PWN.

Kristeva, Julia. 2008. Potęga obrzydzenia. Esej o wstręcie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Maćkiewicz, Jolanta. 2001. „Wyrazy międzynarodowe (internacjonalizmy) we współczesnym języku polskim”. W Współczesny język polski. J. Bartmiński, 555-562. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Markowski, Andrzej. 2012. Wykłady z leksykologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Merriam-Webster Dictionary, https://www.merriam-webster.com/dictionary/zero%20waste, dostęp 1.09.2021.

Michniewska, Katarzyna i Grodkiewicz, Piotr. 2017. „Zero Odpadów – utopia czy rozwiązanie problemu zbyt rozwiniętego konsumeryzmu?”. Logistyka Odzysku 2 (23): 39-43.

Perelman, Chaim. 2002. Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Piotrowski, Tadeusz. 2003. „Internacjonalizm sorki jako element polskiego systemu językowego”. W Internacionalizmy v nové slovní zásobě. Sborník íspěvků z konference Praha, 16. - 18. Června 2003. Z. Tichá, A. Rangelova (red.). 182-193. Praha: Ústav pro jazyk český AV ČR Lexikografickoterminologické oddělení.

Puzynina, Jadwiga. 2017, „Problemy z różnoznacznością nazw wartościujących”. W Metafora. Tekst. Dyskurs, G. Grochowski i in. (red.), 149-159. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN.

Rusinek, Michał i Załazińska Aneta. 2018. Jak się dogadać, czyli retoryka codzienna. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Sobczak, Barbara. 2014. „O definicjach retorycznych (na przykładzie hasła gender)”. Forum Artis Rhetoricae 4: 41-59.

Steciąg, Magdalena. 2012. Dyskurs ekologiczny w debacie publicznej. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Warchala, Jacek. 2017. „Emocjonalizacja informacji”. W Współczesne media. Gatunki w mediach drukowanych. Prace dedykowane profesor Marii Wojtak. I. Hofman, D. Kępa-Figura (red.). 107-130. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Waszakowa, Krystyna. 2012. „Złożony charakter procesów włączania elementów obcych do języka polskiego (na przykładzie zapożyczenia celebryta”. W Odkrywanie znaczeń w języku. A. Mikołajczuk, K. Waszakowa (red.). 290-306. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Załęska, Maria. 2015. „Retoryka a wiedza: komunikacja niespecjalistyczna i specjalistyczna”. W Retoryka w komunikacji specjalistycznej. M. Załęska (red.). 53-84. Warszawa: Polskie Towarzystwo Retoryczne.

Pobrania

Opublikowane

2022-04-07

Jak cytować

Grażul-Luft, Agnieszka. 2022. „Retoryka Rzeczy W Duchu Zero Waste, Czyli O Pozbawianiu I Przywracaniu wartości”. "Res Rhetorica" 9 (1):18-31. https://doi.org/10.29107/rr2022.1.2.