Różne twarze uchodźcy – o retorycznych strategiach zarządzania kryzysem na przykładzie historii „dzieci z Michałowa”

Autor

  • Jakub Pstrąg Uniwersytet Jagielloński

DOI:

https://doi.org/10.29107/rr2022.3.4

Słowa kluczowe:

identyfikacja, Kenneth Burke, strategie narracyjne, fotografia prasowa

Abstrakt

Przedmiotem artykułu są werbalne (artykuły prasowe) i niewerbalne (fotografia prasowa) techniki kontrolowania tematu uchodźców, imigrantów i migrantów oraz strategie zarządzania emocjami na przykładzie materiałów prasowych. Analiza odwołuje się do zaproponowanego przez Kennetha Burke’a pojęcia identyfikacji. Identyfikacja z partnerem dialogu jest zjawiskiem, którego efektem może być ujednolicenie wizji świata proponowanej odbiorcy przez nadawcę. Przedstawiona w pracy analiza tekstu oraz towarzyszących mu zdjęć wskazuje strategie narracyjne, które prowadzą do postulowanego przez Burke’a zjawiska konsubstancjalności. Jej rezultatem są m.in. pozytywne relacje z nadawcą komunikatu prasowego, wynikające z dodatniej oceny prezentowanych wartości autora i obrazu świata, prób naśladownictwa opinii, postaw i zachowań. Analiza dowodzi, że każda ze stron konfliktu czerpie z podobnego repertuaru strategii językowych i zabiegów retorycznych stosowanych do identyfikacji światów nadawcy i odbiorcy. Twórcy prezentowanych treści ogniskują uwagę czytelników, ukierunkowują sposób postrzegania sytuacji, a manipulując obrazem rzeczywistości, wzbudzają zaprojektowane emocje słowem i obrazem.

koczującym ofiarom.

Bibliografia

Baldry, Anthony, i Paul J. Thibault. 2006. Multimodal Transcription and Text Analysis: A Multimedia Toolkit and Coursbook. London/Oakville: Equinox.

Bendrat, Anna. 2012. „Jak usankcjonować despotyzm w demokratycznym kraju? Analiza retorycznej strategii Lincolna w świetle teorii Kennetha Burke’a”. W Między znaczeniem a działaniem. Retoryka i władza, red. Agnieszka Kampka, 51-62. Warszawa: Wydawnictwo SGGW.

Burke, Kenneth. 1955. A Rhetoric of Motives. New York: George Braziller, Inc.

Burke, Kenneth. 1962. A Grammar of Motives and a Rhetoric of Motives, Cleveland: World Pub. Co.

Burke, Kenneth. 1977. „Tradycyjne zasady retoryki”. Pamiętnik Literacki 68 (2): 219-250.

Hałas, Elżbieta. 2006. Interakcjonizm symboliczny. Społeczny kontekst znaczeń. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Fleischer, Michael. 2003. Polska symbolika kolektywna. Wrocław: Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji Towarzystwa Wiedzy Powszechnej.

Mokrzan, Michał. 2016. „Antropologia retoryki. Inspiracje Burke’owskie w amerykańskiej antropologii kulturowej”. Zeszyty Etnologii Wrocławskiej 1 (24): 127-148.

Kövecses, Zoltán. 2011. Język, umysł, kultura. Praktyczne wprowadzenie, tł. Anna Kowalcze-Pawlik, Magdalena Buchta. Kraków: UNIVERSITAS.

Kowal, Izabella. 2004. „Gra w klasy. Miejsca wspólne jako fundament retoryki perswazji”. W Sztuka perswazji. Socjologiczne, psychologiczne i lingwistyczne aspekty komunikowania perswazyjnego, red. Rafał Garpiel i Katarzyna Leszczyńska, 65-75. Kraków: Wydawnictwo NOMOS.

Lisowska-Magdziarz, Małgorzata. 2020. „Czytać warstwami! W stronę wielomodalnej analizy obrazowania w mediach”. W Między słowem a obrazem, red. Justyna Winiarska i Aneta Załazińska, 83-104. Kraków: Księgarnia Akademicka.

Ornatowski, Cezar M. 2021. „Retoryka uzbrojona: walka o świadomość we współczesnej przestrzeni medialnej". Res Rhetorica 8 (4): 14-39. https://doi.org/10.29107/rr2021.4.1.

Rusinek, Michał. 2003. Między retoryką a retorycznością. Kraków: UNIVERSITAS.

Wasilewski, Jacek. 2008. „Dramaturgia języka mediów.” W Nowe zjawiska II. W języku, tekście i komunikacji, ed. Mariusz Rutkowski, Katarzyna Zawilska, 215-231. Olsztyn: Instytut Filologii Polskiej UWM.

Zaborowski, Zbigniew. 2002. Człowiek i jego świat. Próba integracji. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie ŻAK.

Pobrania

Opublikowane

2022-10-10

Jak cytować

Pstrąg, Jakub. 2022. „Różne Twarze Uchodźcy – O Retorycznych Strategiach zarządzania Kryzysem Na przykładzie Historii «dzieci Z Michałowa»”. "Res Rhetorica" 9 (3):63-79. https://doi.org/10.29107/rr2022.3.4.