Perswazyjna funkcja werbalnych i niewerbalnych metafor na przykładzie konferencji polskiego rządu podczas tzw. trzeciej fali epidemii COVID-19
DOI:
https://doi.org/10.29107/rr2021.3.4Słowa kluczowe:
Covid-19, gest metaforyczny, konferencja rządu, metafora, perswazjaAbstrakt
Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób metafory werbalne i niewerbalne współdziałają ze sobą, aby służyć perswazji. Materiał badawczy stanowi nagranie wideo konferencji polskiego rządu, dotyczącej kolejnej fali pandemii COVID-19 (marzec 2021). Wyniki badania przeprowadzonego przy wykorzystaniu metody zintegrowanej analizy komunikacyjnej wskazują dominację metaforyki wojny, klęsk żywiołowych, władzy i czasu.
Pobrania
Bibliografia
Antas, Jolanta. 2001. „Co mówią ręce. Wprowadzenie do komunikacji niewerbalnej”. W Retoryka dziś. Teoria i praktyka, red. Renata Przybylska i Wiesław Przyczyna. Kraków: Poligrafia Salezjańska.
Antas, Jolanta. 2014. Semantyczność ciała. Łódź: Primum Verbum.
Antas, Jolanta i Aneta Załazińska. 2004. „Niewerbalne środki i strategie przekonywania stosowane w telewizyjnych debatach polityków”. W Sztuka perswazji, red. Rafał Garpiel, Katarzyna Leszczyńska, 183-194. Kraków: Zakład Wydawniczy „Nomos”.
Barańczak, Stanisław. 1983. Czytelnik ubezwłasnowolniony. Perswazja w masowej kulturze literackiej PRL. Paryż: Libella.
Chruściak, Ilona. 2018. „Perswazyjna funkcja gestu ujmowania pod kolana”. Załącznik Kulturoznawczy 5: 143-156.
Cornelissen, Joep P., Jean S. Clarke, Alan Cienki. 2010. „Sensegiving in entrepreneurial contexts: The use of metaphors in speech and gesture to gain and sustain support for novel business ventures”. International Small Business Journal 30(3): 213-241. DOI: 10.1177/0266242610364427.
Dobrzyńska, Teresa. 1994. Mówiąc przenośnie… studia o metaforze. Warszawa: Instytut Badań Literackich.
Fras, Jolanta. 2005. Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Lakoff, George i Mark Johnson. 1988. Metafory w naszym życiu. Warszawa: PIW.
Maciuszek, Józef. 2004. „Metafora jako forma komunikacji perswazyjnej”. W Sztuka perswazji, red. Rafał Garpiel, Katarzyna Leszczyńska, 115-130. Kraków: Zakład Wydawniczy „Nomos”.
Ożóg, Kazimierz. 2008. „Język współczesnej polskiej polityki”. Stylistyka XVII: 161-183.
Pruś, Jakub. 2019. „Argumentacja semantyczna – podstawowe pojęcia i problemy definicyjne”. Res Rhetorica 6(4): 56-76. DOI: 10.29107/rr2019.4.3.
Sobczak, Barbara. 2009. „Retoryka a niejęzykowe środki komunikacji”. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza XV(XXXV): 57-76.
Sontag, Susan. 1999. Choroba jako metafora. AIDS i jego metafory. Warszawa: PIW.
Szymanek, Krzysztof. 2004. Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wojtukiewicz, Agnieszka. 2020. „Pandemia COVID-19 – metaforyka w głównych wydaniach polskich dzienników telewizyjnych”. Com.press 3(2): 50-67.
Załazińska, Aneta. 2001. Schematy myśli wyrażone w gestach. Kraków: Universitas.
Załazińska, Aneta. 2007. „Po co językoznawcy badania gestów, po co badaniom gestów językoznawca”. LingVaria 2(4): 43-52.
Załazińska, Aneta. 2012. „Metoda analizy środków niewerbalnych pojawiających się podczas wypowiedzi (na podstawie programu Kuba Wojewódzki)”. W Instrukcja obsługi tekstów. Metody retoryki, red. Jacek Wasilewski, Anna Nita, 253-269. Sopot: GWP.
Załazińska, Aneta. 2013. „Niewerbalne znaki sporu – gesty i inne zachowania towarzyszące mowie jako semiotyczne elementy konstytuujące i wyrażające spór”. Forum Artis Rhetoricae 32: 34-53.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 "Res Rhetorica"
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Artykuły publikowane są na lincencji CC BY 4.0. Treść licencji jest dostępna tutaj: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
Artykuły opublikowane na licencji CC-BY (wersje postprint) mogą być udostępniane przez autorów każdemu, na dowolnej platformie lub za pośrednictwem dowolnego kanału komunikacyjnego pod warunkiem, że zostały przypisane do Res Rhetorica jako pierwotnego wydawcy.
