Retoryka w komunikacji cyfrowej: alians tradycji z nowoczesnością

Autor

  • Anna Bendrat

DOI:

https://doi.org/10.29107/rr2019.3.8

Abstrakt

Poszukując definicji retoryki w przestrzeni cyfrowej, często napotyka się na pogląd, iż retoryka jest pojęciem zbyt odległym, by nie powiedzieć „starożytnym”, aby mogła posłużyć jako rama koncepcyjna, teoretyczna lub praktyczna do badania mediów cyfrowych. Tymczasem wiele współczesnych badań w dziedzinie medioznawstwa korzysta z teorii retoryki, używając uwspółcześnionego aparatu pojęciowego (np. kognitywne teorie metafory). Bazując na modelu pentady Kennetha Burke’a, Autorka ukazuje, jak przekazy medialne w środowisku cyfrowym odnoszą się do pojęcia sytuacji retorycznej i jak kluczowa jest rola aparatu retorycznego w odczytywaniu sposobów modyfikowania przestrzeni dyskursu w komunikacji na linii człowiek-komputer-człowiek. Źródłem modyfikacji w tradycyjnym modelu sytuacji retorycznej jest interakcyjny charakter komunikacji w mediach cyfrowych i nadanie odbiorcy [agent a] roli odbiorcy aktywnego, który może wpłynąć na treść przekazu. Dzięki zastosowaniu retorycznego modelu pentady, w artykule wykazano, iż w przeciwieństwie do mediów tradycyjnych, w modelu act 1 → agent → agency → act 2 możliwe są modyfikacje wynikające między innymi z włączenia się w proces uczestników zewnętrznych [agent b] oraz zmiany statusu ontologicznego medium cyfrowego z roli pośrednika na aktywnego uczestnika procesu komunikacji [agent c].

Bibliografia

Aristotle. 1926. Rhetoric. Transl. J. H. Freese. Cambridge and London: Harvard University Press; William Heinemann Ltd.

Bitzer, Lloyd F. 1968. “The Rhetorical Situation.” Philosophy & Rhetoric 1 (1): 1–14. http://www.jstor.org/stable/40236733.

Bogost, Ian. 2007. Persuasive Games: The Expressive Power of Videogames. Cambridge, MA: MIT Press.

Burke, Kenneth. 1969. A Grammar of Motives. Berkeley, Calif.: University of California Press.

Cadwalladr, Carole, and Emma Graham-Harrison. 2018. “Revealed: 50 Million Facebook Profiles Harvested for Cambridge Analytica in Major Data Breach.” The Guardian, March 17. https://www.theguardian.com/news/2018/mar/17/cambridge-analytica-facebook-influence-us-election.

Couldry, Nick. 2012. Media, Society, World: Social Theory and Digital Media Practice. Cambridge; Malden, MA: Polity.

Fadi, Salem, and Racha Mourtada. 2011. “Arab Social Media Report. Civil Movements: The Impact of Facebook and Twitter.” Dubai School of Government. http://unpan1.un.org/intradoc/groups/public/documents/dsg/unpan050860.pdf.

Kang, Cecilia. 2018. “Mark Zuckerberg Testimony: Senators Question Facebook’s Commitment to Privacy.” The New York Times, April 10, sec. U.S. https://www.nytimes.com/2018/04/10/us/politics/mark-zuckerberg-testimony.html.

Landow, George P. 1997. Hypertext: The Convergence of Contemporary Critical Theory and Technology. Baltimore: The Johns Hopkins University Press.

Lanham, Richard A. 2006. The Economics of Attention: Style and Substance in the Age of Information. Chicago: University of Chicago Press.

Lanham, Richard A. 1993. The Electronic Word: Democracy, Technology, and the Arts. Chicago: University Of Chicago Press.

Lieberman, Henry, Fabio Paternò, Markus Klann, and Volker Wulf. 2006. “End-User Development: An Emerging Paradigm.” In End User Development, Human-Computer Interaction Series, vol. 9, ed. Henry Lieberman, Fabio Paternò, and Volker Wulf, 1–8. Dordrecht: Springer Netherlands. doi: 10.1007/1-4020-5386-X_1.

Losh, Elizabeth. 2009. Virtualpolitik: An Electronic History of Government Media-Making in a Time of War. Cambridge, MA: MIT.

Manovich, Lev. 2002. The Language of New Media. Cambridge, MA: MIT Press.

Murray, Janet H. 2011. Inventing the Medium: Principles of Interaction Design as a Cultural Practice by Murray Janet H. Cambridge, MA: The MIT Press.

Ong, Walter J. 1982. Orality and Literacy. London; New York: Routledge.

Overington, Michael A. 1977. “Kenneth Burke and the Method of Dramatism.” Theory and Society 4 (1): 131-156. doi: 10.1007/BF00209747.

Verhulsdonck, Gustav. 2013. “Digital Rhetoric and Globalization: A Convergence-Continuum Model.” In Digital Rhetoric and Global Literacies: Communication Modes and Digital Practices in the Networked World, ed. Gustav Verhulsdonck and Marohang Limbu, 1–40. Hershey, PA: IGI Global.

Winograd, Terry, and Fernando Flores. 1987. Understanding Computers and Cognition: A New Foundation for Design. Boston: Addison-Wesley Professional.

Wolf, Mark J. P., and Bernard Perron, eds. 2013. The Routledge Companion to Video Game Studies. New York, NY: Routledge.

Woodward, Bob, and Carl Bernstein. 1974. All the President’s Men. New York: Simon & Schuster.

Zappen, James P. 2005. “Digital Rhetoric: Toward an Integrated Theory.” Technical Communication Quarterly 14 (3): 319–25. doi: 10.1207/s15427625tcq1403_10.

Opublikowane

2019-09-30

Jak cytować

Bendrat, Anna. 2019. „Retoryka W Komunikacji Cyfrowej: Alians Tradycji Z nowoczesnością”. "Res Rhetorica" 6 (3). https://doi.org/10.29107/rr2019.3.8.

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>