Retoryczne znaczenie liczb palindromicznych w Biblii
DOI:
https://doi.org/10.29107/rr2018.4.2Abstrakt
Obrazowość liczb palindromicznych w Biblii służyć może za klasyczną perorę, jako dosadna eksplikacja w postaci dosłownie przytoczonych liczebników. Ale zapis liczbowy to rzadki i szczególny przypadek. Częściej chodzi o strukturalny „kod” w rozkładzie geometrycznym, organizujący wypowiedź retoryczną i umożliwiający funkcjonowanie jej na obszarze różnych języków.
Pobrania
Bibliografia
Ben Menashe, Aryeh. 2017. An attempt to explain the numerical prophecies of the Scriptures. Galgal.dreamwidth.org, 16.11.2017. Dostęp 7 listopada 2018. Pobrane z: https://galgal.dreamwidth.org/18365.html.
Ben Menashe, Aryeh. 2018. Now let’s say the name of the second beast: Tradition. Galgal.dreamwidth.org, 19.09.2018. Dostęp 7 listopada 2018. Pobrane z: https://galgal.dreamwidth.org/31400.html.
Biblia Tysiąclecia. Pismo święte Starego i Nowego Testamentu. 1995. Tłum. Zespół Biblistów Polskich z inicjatywy Benedytynów Tynieckich, wydanie III poprawione. Poznań: Pallotinum.
Bocheński, Józef M. 1988. Współczesne metody myślenia. Przełożył i opracował Stanisław Judycki. Poznań: Wydawnictwo W drodze.
Chromy, Zbigniew. 2007. „Spór o mit chrześcijański – krytyczna refleksja nad książką J. Hicka »Piąty wymiar. Odkrywanie duchowego królestwa«”, Biblioteka Teologii Fundamentalnej 2: 223-236.
Dockery, Daniel. 2001. Arithmology in the Bible. Danieldockery.com, 26.09.2001. Dostęp 7 listopada 2018. Pobrane z: https://danieldockery.com/b/2001/arithmology-in-the-bible.
Filon Aleksandryjski. 1986. Pisma, t. I, wstęp, przekład i komentarz Leon Joachimowicz. Warszawa: PAX.
Gloger, Zygmunt. 1900. Encyklopedja Staropolska ilustrowana. Tom I, Warszawa: Druk P. Laskauera i W. Babickiego.
Gliński, Mikołaj. 2016. „Mickiewicz – A Imię Jego czterdzieści i cztery”. Culture.pl, 24.12.2016, Pobrane z: https://culture.pl/pl/artykul/mickiewicz-a-imie-jego-czterdziesci-i-cztery. Dostęp 7.11.2018.
Helmholtz, Hermann. 1876. „The Origin and Meaning of Geometrical Axioms”. Mind, 1(3): 301-321.
Jamblich. 2004. O życiu pitagorejskim, tłum. Janina Gajda-Krynicka. Edycja komputerowa www.zrodla.historyczne.prv.pl. Dostęp 7 listopada 2018. Pobrane z: http://biblioteka.kijowski.pl/antykgrecki/jamblich-ożyciu-pitagorejskim.pdf.
Kwintylian. Institutio Oratoria. Księga XI 1, 1 – XI 3, 29. Wstęp i przekład Stanisław Śnieżewski. „Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae” 2012 XXII/1: 89-124.
Kwintylian. Institutio Oratoria. Księga XI 3, 30-184. Wstęp i przekład Stanisław Śnieżewski. „Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae” 2014, XXIV/1: 119-144.
Luz, Christine. 2010. Technopaignia, Formspiele in der griechischen Dichtung, Leiden – Boston: Brill.
Polski Portal Literacki. 2007. Poezja.org, 23.04.2007. Dostęp 8 listopada 2018. Pobrane z: https://poezja.org/utwor/58387-lutni-ujaw-mi.
Meynet, Roland. 2001. Wprowadzenie do hebrajskiej retoryki biblijnej, przekład Kazimierz Łukowicz, Tomasz Kot SI. Kraków: WAM.
Sheffield, Frisbee C.C. 2006. Plato’s Symposium: The Ethics of Desire. Oxford: Oxford University Press.
Slotki, Israel W. 1947. Niddah translated into English with notes, glossary ad indices, ed. I. Epstein. Dostęp 8 listopada 2018. Pobrane z: http://www.come-and-hear.com/niddah/
Szmatka, Jacek. 2011. „Problem aksjomatyzacji teorii socjologicznych”. Studia Socjologiczne 1(200): 157-183.
Tomecki, Karol. 2018, „The didactic form of a catechetical introduction: a case study of the Book of Genesis and the Gospel of Matthew. A perspective of application”. Dostęp 7 listopada 2018. https://www.academia.edu/37886731/The_didactic_form_of_a_catechetical_introduction_a_case_study_of_the_Book_of_Genesis_and_the_Gospel_of_Matthew._A_perspective_of_application.
Urbanek, Beata. 2012. Apokalipsa. Szczęśliwy, kto ją odczytuje. Częstochowa: Edycja Św. Pawła.
Woszczyk, Agnieszka. 2012. „Własności monady i diady w »Theologumena arithmeticae« przypisywanej Jamblichowi z Chalkis”. Folia Philosophica 30: 37-47.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Artykuły publikowane są na lincencji CC BY 4.0. Treść licencji jest dostępna tutaj: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
Artykuły opublikowane na licencji CC-BY (wersje postprint) mogą być udostępniane przez autorów każdemu, na dowolnej platformie lub za pośrednictwem dowolnego kanału komunikacyjnego pod warunkiem, że zostały przypisane do Res Rhetorica jako pierwotnego wydawcy.
