Retoryka ekologii w kulturze wizualnej

Przedmiotem naszego zainteresowania jest zrozumienie, jak „eko” obrazy działają na widzów: co dany obraz lub film i jego estetyka robi z publicznością, jak nas ukierunkowuje, dezorientuje lub zmienia nasz punkt widzenia, jak wpływa na nasze emocje? W jaki sposób odzwierciedla lub kwestionuje nasz złożony związek z “the more-than-human, other-than-human, inhuman, and human-as-humus” (Haraway 2017)? W jaki sposób obraz wzbudza zaniepokojenie? Jakimi rodzajami identyfikacji i reprezentacji wizualnej się posługuje? Jeśli, jak argumentował Arystoteles, przekonują nas dowody (logos), autorytet mówcy (etos) i emocjonalny apel (patos) - retoryczna zasada movere - to pytanie brzmi, w jaki sposób obrazy i filmy mogą poruszyć widzów, czyli jak mogą zabrać nas w wyobrażone i emocjonalne podróże, które zmieniają nasze rozumienie życia i śmierci „na zniszczonej planecie” (Tsing i in. 2017).

Zapraszamy do nadsyłania artykułów z zakresu filmoznawstwa, literaturoznawstwa, kulturoznawstwa, filozofii, edukacji, antropologii i innych dyscyplin humanistycznych zajmujących się problematyką ekologiczną. Artykuły – w języku polskim lub angielskim – mogą dotyczyć m.in. następujących wątków:

• ekologia afektywna (Weik von Mossner 2010; 2017): odwołania do emocji i siła perswazji obrazów i filmów ekologicznych
• “Eko” obrazy i różne sposoby oglądania: identyfikacja z “more-than-human, other-than-human, inhuman” (podejście semiotyczne, fenomenologiczne, materialistyczne, poznawcze i teoria afektu).
• ekologia i terministic screen, w jaki sposób obrazy wykorzystują ramowanie, by kształtować percepcję i emocje widza
• słowno-wizualne strategie ekologicznych przekazów i główne tropy retoryczne: metafora, metonimia, alegoria, synekdocha
• rola obrazów w promowaniu/zakłócaniu “ekomowy” (Killingsworth and Palmer 1992)
• sposoby widzenia, sposoby odczuwania: od perspektywy antropocentrycznej do skoncentrowanej na Ziemi
• retoryka ekokina, perswazyjne strategie, które zmieniają naszą percepcję i podważają binarne opozycje tworzące podstawy dyskursu o antropocenie, takie jak: ludzkie/nie-ludzkie czy natura/kultura (Willoquet-Maricondi, 2010):
• ekokino i wykorzystanie gatunków kultury popularnej: science fiction, western, film drogi, horror, filmy o klimacie i katastroficzne
• ekokino i postrzeganie ryzyka: jak różne tropy i narracje kształtują nasz sposób postrzegania ryzyka

Redaktorki numeru

• Anna Bendrat, Maria Curie-Skłodowska University (anna.bendrat@gmail.com)
• Katarzyna Paszkiewicz, University of the Balearic Islands (katarzyna.paszkiewicz@uib.es)

Terminy:

• zgłoszenia tekstów: 31 grudnia 2020
• publikacja: czerwiec 2021

Bibliografia:

Blakesley, David. 2003. The Terministic Screen: Rhetorical Perspectives on Film. Carbondale: Southern Illinois University Press.

Burke, Kenneth. 1966. Language as Symbolic Action: Essays on Life, Literature, and Method. Berkeley: University of California Press.

Dawkins, Heather. 2009. “Ecology, Images and Scripto-Visual Rhetoric”. In Ecosee: Image, Rhetoric, Nature, ed. Sidney I. Dobrin and Sean Morey, 79-94. New York: State University of New York Press.

Haraway, Donna J. 2016. Staying with the Trouble: Making Kin in the Chthulucene. Durham: Duke University Press.

Killingsworth, M. Jimmie, and Jacqueline S. Palmer. 1992. Ecospeak: Rhetoric and Environmental Politics in America. Carbondale: Southern Illinois University Press.

Perez, Gilberto. 2019. The Eloquent Screen: A Rhetoric of Film. Minneapolis: University of Minnesota Press.

Tsing, Anna L., Heather Swanson, Elaine Gan, and Nils Bubandt. 2017. Arts of Living on a Damaged Planet. Minneapolis: University of Minnesota Press.

Weik Von Mossner, Alexa. 2012. “The Human Face of Global Warming: Varieties of Eco-Cosmopolitanism in Climate Change Documentaries.” Revista Canaria de Estudios Ingleses 64: 145–59.

Weik von Mossner, Alexa. 2017. Affective Ecologies: Empathy, Emotion, and Environmental Narrative. Columbus: The Ohio State University Press.

Willoquet-Maricondi, Paula. 2010. Framing the World: Explorations in Ecocriticism and Film. Charlottesville: University of Virginia Press.